Cezaevinden çıkmıştım, kapıda Perinçek’i gördüm: Hasan Yalçın’ın gizemi

Hikmet Çiçek

1986 yılındayız. Cezaevinden yeni çıkmışım. Ailenin geçimini sağlamak için konutumun altındaki kahveyi işletiyorum. Bir yaz günü kahvenin kapısında Doğu Perinçek’i gördüm. Yanında merhum Mehmet Bedri Gültekin vardı.

“Ağabey güzel geldin” demeden Perinçek çabucak lafa girdi: “2000’e Doğru”da misyona başlayacaksın” dedi. “Peki” dedim.

Sonradan öğrendim. Partide (o vakit ki ismi Sosyalist Parti) “kanat” olayı patlak vermiş. Partide farklı fikirde “kanatların” olması gerektiğini savunan liberal bir grup ortaya çıkmış ve partiden ayrılmışlar.

Bir gün sonra 2000’e Doğru’ya gittim. Ankara Temsilcisi Hasan Yalçın’la görüştüm. Hasan ağabeyin ismini duymuş lakin daha evvel tanışmamıştım.

“Sen” dedi, “işçi- sendika muhabiri olarak vazifeye başlayacaksın.”

İşçi ve sendika, ikisi de bana o kadar uzak ki!

O periyotta Yol-İş Genel Lideri (sonradan Türk-İş Genel Lideri da oldu) Bayram Meral’in danışmanı sevgili Yıldırım Koç’la tanıştım. Bana çok büyük katkısı oldu. Gazeteciliğim bu türlü başladı. Hasan Yalçın çalışmalarımı beğendi. Bir müddet sonra da beni CHP muhabiri yaptı.

Yalnızca gazeteciliği değil, yanlışsız dürüst Türkçe yazmayı da Hasan Yalçın’dan öğrendim.

1968’in deneyimlerini bir kahramanlık edebiyatından çıkarıp, bu deneyimden bilimsel, teorik sonuçlar çıkaranların başında Hasan Yalçın gelir. Hasan Yalçın, bir eski jenerasyon devrimcisi olarak efsaneler üzerinde yatmadı, “ben içerdeyken” edebiyatı yapmadı, ferdi kahramanlık masallarına prestij etmedi, 68’li olmanın payesini yemeyi düşünmedi, haksız yarar peşinde koşmadı. Genç jenerasyonlara, yaşadığı deneyimin teorik mirasını bırakmaya çalıştı. “68’in Sırrı” birebir vakitte Hasan Yalçın’ın sırrıdır

Aydınlık hareketinin en değerli isimlerinden Hasan Yalçın, 1965 yılında bilimsel sosyalizmi benimsedi. “Sosyal mücadele” pratiğine girişi “Milli Petrol” kampanyasıyla oldu. O devirde gençliğin en büyük örgütü, genel başkanlığını Alp Kuran’ın yaptığı Türkiye Ulusal Gençlik Teşkilatı’ydı. Talebe cemiyetleri, TMGT’nin alt örgütü olan Türkiye Ulusal Talebe Federasyonu’na bağlıydılar.

Hasan Yalçın, 1966 yılında okumakta olduğu İTÜ Elektrik Fakültesi Talebe Cemiyeti Lideri, 1967 yılında ise İTÜ Talebe Birliği Lideri seçildi. Hasan Yalçın, Talebe Birliği Lideri seçilirken İTÜ’nün altı cemiyetinden üçü sosyalistlerin, üçü de MHP’lilerin elindeydi. Yalçın başkanlığı devrederken cemiyetlerin tümünde sosyalistler çoğunluktaydı.

ÖZEL OKULLAR YÜRÜYÜŞÜ

Bu devirde gençliğin en kıymetli hareketlerinden biri “Özel Okullar Yürüyüşü” oldu. İstanbul’daki öğrenci örgütleri, şimdi yeni açılmakta olan özel okulları protesto etmek ve kamuoyunu bu bahiste aydınlatmak için İstanbul’dan Ankara’ya bir yürüyüş düzenlediler.

7 Kasım 1967 günü yürüyüş başladı. 441 kilometrelik yürüyüş boyunca bütün vilayet ve ilçelerde mitingler düzenlendi, köylerde konuşmalar yapıldı. Yürüyüşçüleri yol boyunca karşılayanlar ortasında CHP ve TİP örgütleri de bulunuyordu.

Özel Okullar Yürüyüşü Hasan Yalçın’ın önderliğinde gerçekleşti. Hasan Yalçın yürüyüşten sonra İTÜ öğrencisi gençleri “Teknik Üniversite Aksiyon Birliği”nde örgütledi. İTÜ’ye bağlı altı fakültede 20’şer gençten kurulan hareket birlikleri, İTÜ gençliğinin çabasında bir periyot çekirdek rolü oynadı ve bu 120 genç 1968 İTÜ aksiyonlarının “vurucu gücünü” oluşturdu.

Teorinin anası pratiktir. Hasan Yalçın 68 ve 71 pratiklerini, mezar başı konuşmalarının duygusallığından arındırmasını bildi ve yaşadığı pratiği teorik seviyeye çıkardı. 1968’in deneyimlerini bir kahramanlık edebiyatından çıkarıp, bu deneyimden bilimsel, teorik sonuçlar çıkaranların başında Hasan Yalçın gelir.

Vatan Partisi Genel Lideri Dr. Doğu Perinçek anlatıyor:

“Müthiş bir Balzac okuyucusuydu. Harikulade bir Kafka okuyucusuydu, Kafka’ya büyük hayranlığı vardı. Kafka’dan çok etkilendi. Dünyanın en büyük romancısı olarak da Balzac’ı görürdü. Fransız toplumunun gelişme sürecini romana ebedi olarak en ustalıkla yansıtan isim olarak görürdü Balzac’ı.

“Çok taraflı zeki bir adam olduğu için, daha Hadim’deyken gidiyor okulun kitaplığına orada Gogol, Dostoyevski’yi buluyor, okuyor, bir edebiyat zevki alıyor. Edebiyattan büyük memnunluk duyan benim tanıdığım az sayıda beşerden biri. Hepimiz edebiyattan zevk alırız lakin bunu bu türlü büyük bir coşkunlukla yaşardı. Şiirden çok romana düşkündü ve Türk romanını da âlâ biliyordu.”

Bu kitabı yazarken, Hasan Yalçın’ın Kafka’ya olan hayranlığını öğrenince, daha evvel hiçbir kitabını okumadığım Kafka’nın “Milena’ya Mektuplar”, “Dava”, “Dönüşüm” “Şato”, “Baba’ya Mektup” üzere kıymetli kitaplarını okudum.

Hasan Yalçın beni bağışlasın!

Karamsarlık, çaresizlik, yalnızlık, kaygı, güvensizlik içeren bu kitaplardan pek keyif aldığımı söyleyemem.

İyi ki doğdun Hasan Yalçın, seni hürmetle, sevgiyle, hasretle anıyoruz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir